ቓሉ ኸኣ ተቓሊሱ ረትዓኒ!

ኣብ ሕግኻ ተኣምራት ክርእስ፣ ኣዒንተይ ክፈተለይ። መዝ119፡18

ቕድሚ ኹሉ ንዓኻ ንኣምላኸይ ከመስግን ባህ ይብለኒ። ንልበይ ብፍስሃኻ መሊእካ ኣዕይንተይ ንብዓት ከም ዘውሕዛ ዝገበርካየን ንስኻ በይንኻ ኢኻ። ንውሬታኻ ዝኸፍሎ ነገር ስለ ዘይብለይ ኣምላኸይ ንስኻ ንዓይ ልዕሊ ህዋሳተይ ኢኻ። ስለ ኹሉ ነገር ግን ኣቦይ ብስም ሓደ ወድኻ ኢየሱስ ክርስቶስ ተባረኽ። ኣብ ሕግኻ ተኣምራትካ ክርኢ ኣዕይንተይ ዝኸፈትካ ኸኣ በይንኻ ኢኻ፡ ንስኻ ንዓይ ካብ ዘመን ሕጻንነተት ጀሚርካ ሓሎኻኒ፡ ክሳዕ እቲ ምዱብ ግዜ ኸኣ ኣምላኸይ ከም ክቡር ንብረት ሓሎኻኒ። ንስኻ ሠናይ ኢኻ ተኣምራትካ ኸኣ ጸብጺበ ኣይውድኦን እየ።

ኣምላኽ ነቶም ዝተጐድኡ መንፈሶም ከኣ ዝተዶቕሰ ይበጽሖም እዩ። ንሱ ብገዛእ መንገዱ ይበጽሖም`ሞ ብኽብሪ ኸኣ ይመልኦም። “ትዝታ መጽሓፍ ቅዱስ” ኣብ ሕይወተይ ክትርኸልኩም ኣምላኽ ደሪኽኒ ኣሎ፣ እቲ ኣምላኽ ዘለዓለም ከኣ ሎሚ ውን ሕያው እዩ። ቅድሚ ሾብዓተ ዓመት ኣብ 2013 እዩ ነይሩ፡ ሽዑ ግዜ ኣስታት 3 ዓመት ኣቢለ ኣብ ሱዳን ተቐሚጠ ነይረ። ካብ ሕጻንነተይ ኣብ ኣጸድ ቤት ኣምላኽ ብምዕባየይ ከኣ ናፍቖቱ ነይርኒ እዩ። ሓድሕዳዊ ፍቕሪ ኣኅዋት ኣብ ዘለዎ ከባብን ከምኡ`ውን ትምህርቲ ሰንበት ስለ ዝዓበኹ ኸኣ ልበይ በዚ ዕጉብ ነበረ። ውጽኢትን ጽልዋን ዓሌታዊ ምፍልላይን ዘይምክብባር ኣብ ቤተ-ክህነት ብገለ መዳዩ ውን ይዕዘቦን ይርድኣንን ነበርኩ እንተኾነ ግን ንሱ በቲ ብዙኅ ሠናይ ዝተሸፈነ እዩ ዝነበረ። ገና ምስ ምሉእ ናፍቖት መምህራነይን መማህርተይን ከለኹ`የ ናብ ስደት ኣምሪሐ። እቲ ኣነ ዝብህጎን ዝምነዮን ዝነበርኩ ሕይወት ግን ኣብ ስደተይ ኣይረኸብክዎን፡ ልዕሊ እቲ ማኅበራዊ መስገደላት ከኣ ንልበይ ዘሐለለ እቲ ኣብ ዙርያ ቤተክርስቲያን ዝነበረ ዓሌታዊ ምፍልላያት እዩ። ንኣስታት ሰለስተ ዓመታት ነፍሰይ ብብዙኅ ማዕበላት ተገፍዐት፡ እዚ ማዕበላት`ዚ ኸኣ ንሕይወተይ ናብ ሓደ ልኡም ሕይወት ዘለዎ ሰብ ክመርሓ ጀመረ። እዚ ማለት ከኣ እቲ ካብ ሕጻንነተይ ምሳይ ዝዓበየ ፍቕሪ እግዚኣብሔርን ቃሉን ብሰሪ እቲ ኩነት ክደክም ጀመረ።

ኣእሙረይ ብሓሳባት ምእንቲ ከይተሓዝ ከኣ ጥበብ ክረኽበሎም`የ ዚብሎም መጻሕፍቲ ክግንጽል ጀመርኩ። ምሉእ ልበይ ከኣ ኣብኦም ወደቐ። ብፍላይ`ኳ ሥነ-ልቦናዊ ምኽሪ ዝሓዘሉ መጻሕፍትን ፍልስፍናዊ ትኅዝቶ ዘለዎም መጻሕፍትን ቀይዶም ንልበይ ሓዝዎ። ብዘይቀለዓለም ከኣ ኣብቲ ግዜ`ቲ ንዓይ ውጽኢታውያን ነበሩ። ግጥሚ ምግጣምን መዝገብ ሕይወት ምጽሓፍን ኣዘውቲረ ዝፍጽሞም ነገራት ብምንባሮም ከኣ ብእኦም ትሑዝ ነበርኩ። መጽሓፍ ቅዱስ`ውን የንብብ ነበርኩ።  ንኣምላኸይ ኸኣ ሓንሳእ አመስግኖ፡ ሓንሳእ ሓንሳእ ውን ይሓቶን የማርሮን ነበርኩ። ንዓይ ባህጊ ልበይ ከም ቃሉ ምንባር`ዩ ዝነበረ እቲ ኣብ ሃገረይ ዝሓደግክዎ መንፈሳዊ ብርትዐ ኣብ ስደት ዘይምርካበይ`ዩ ዝኸብደኒ ዝነበረ።

ከም ፈላሚ ገጣማይ ቃላት ትግርኛ ክመርጽን ክፈልጥን ላዕልን ታሕትን ይብል ነበርኩ፡ እንተኾነ ኣብቲ ግዜ`ቲ መዝገበ ቃላት ትግርኛ ስለ ዘይነበረኒ ክፈልጥ ዕድል ኣይረኸብኩን። ኣምላኽ ግን ንዓይ ሰናይ ሓሳብ ነበሮ፡ ሓዘነይን ጓህየይን ከኣ ርእይዎ ነበረ። ሽዑ ሓደ ሓድሽ ሓሳብ ኣብ ኣእሙረይ ቅጅል በለኒ፡ “መጽሓፍ ቅዱስ  ትግርኛ፡ ብብርቱዓት ቃላት ዝሃብተመ`ዩ ስለዚ ካብኡ ትግርኛ ክመሃር ኣሎኒ” በልኩ። እቶም ናይ ሽዑ ግጥምታተይ መንፈሳውያን ኣይነበሩን፡ ንሕብረተሰባዊ ሕይወት ዝድህስሱ እዮም ነይሮም። ትግርኛ ምእንቲ ከጽንዕን ክመሃርን ከኣ ንመጽሓፍ ቅዱስ ከጽንዖ መደብኩ። ኣምላኸይ ግን ንዓይ ካልእ ሓሳብ ሓሲቡለይ ነበረ።

መጽሓፍ ትንቢት ኢሳይያስ ዝፈትዎ መጽሓፍ ብምንባሩ ንባብ ብእኡ ጀመርኩ። መሠረታዊ ፍልጠት ቋንቋ ትግርኛን ቓላትን ኣሎኒ ኢለ እኳ እሓስብ እንተነበርኩ፡ መጽሓፍ ቅዱስ ግን ዕርቃነይ ምዃነይ ኣርኣየኒ።  ወረቐተይን ብርዐይን ኣዳልየ፡ ኣዕይንተይ ኣብ ቃሉ ተኺለ፡ ቃላት ክለቅም ምስ ጀመርኩ፡ ንሱ ኸኣ ከም ሕጻን ጸባ ዘይኮነስ ዕጹም መግቢ ከብልዓኒ ጀመረ። ገና ኣብ ምዕራፍ ሓደ ከይሰገርኩ ኸኣ ሰሚዐዮም ዘፈልጥ ቃላት ረኺበ ኣውጻእክዎም። ኣብ ሓደ ገዛ ምሳይ ንዝነበሩ ሓወቦይ ኢልና ንጽውዖም(ባባ መስፍን) ወዲ ሓምሳ ዓመት ይኾኑ ነይሮም፡ ክሓቶምን ከዋጥሮም ጀመርኩ፡ ሓቂ ይሓይሽ ንዕኦም ውን ፈታኒ ግዜን ኩነትን ነበረ። ኣምላኸይ ግን ሕያው እዩ፡ ኣብ ውሽጠይ ቅዱስ ቅንኢ ኣንቢሩ ነበረ፡ ኣቢኒ እዩ`ሞ ይትረፍ ዚብል ሓሳብ ኣብ ኣእሙረይ ኣይነበረን። ካብ ሓደ ምዕራፍ ናብ ካልእ ምዕራፍ ክትሰግር ከቢድ እዩ፡ ከስግሩ ዘይክእሉ ዘይፍለጡ ብዙኃት ቃላት ነበሩ። እስኪ ንስኻትኩም ከኣ ገዛእ ሕይወትኩም ፈትንዋ። ካብ ትንቢት ኢሳይያስ ምዕራፍ 1 ክሳዕ ምዕራፍ 3 ዝርከቡ ቓላት፡ ኣብቲ ሽዑ እዋን ከም ብርቱዓት ጀጋኑ ንነፍሰይ ዝተዋግእዋ ከእንግደኩም እየ።

(ዋላ፡ዝዋዕውዕ፡ቚልዒ፡ዂድኹዶታት፡ኣገና፡ታእላው፡ኰረቢት፡ኪምድምዶ፡ዓዘምቲ፡ኪታረሮ፡ ቅምጽ፡ግንትእ፡ሕልሕሎ፡ጺእ፡ነዃዓት፡ከሊ)

ብኸምዚ መገዲ ኸኣ ካብ መጽሓፍ ትንቢት ኢሳይያስ ክሳዕ መጽሓፍ ትንቢት ዳንኤል፡ ቃላት እናኣረኹ ትርጉሞም ሓቲተ እናጸሓፍኩ ናይ ኣስታት 170 ዘይፈልጦም ቃላት ትርጉም ተረዳእኩ፡ ኣምላኸይ ከኣ ቋንቋ ጥራይ ዘይኮነስ ኣብ ቅዱሳት መጻሕፍቲ ዘሎ ምኽሩን ሓሳቡን መሃረኒ፡ ብሓድሽ ተስፋን ሕይወትን ከኣ ንነፍሰይ ኣለምለማ። ተስፋ ምቛራጽ ዝበሃል ነገር ካብ ኣእሙረይ በኒኑ፡ ሕያው ቃሉ ኣብ ልበይ ተዓቚረ። ነዚ ሠናይ ኣምላኸይ ኣመስጊነ ኣይጸግቦን`የ ንሕይወተይ ካብ ገፋዕን ቀታልን ተበጀዋ ንልበይ ከኣ ብቃሉ መልኦ። እዚ ፍጻሜ እዚ ኸኣ ናብ ሓድሽ ሕይወት ኣሳገረኒ፡ ብዛዕባ እግዚኣብሔር ኣዕዚዘ ክፈልጥ ውን ገበረኒ። እዚ ጭልምልም ዝብል ዝነበረ ብርሃን ከኣ ነቲ ሓቀኛ ዝኾነ ብርሃን ኢየሱስ ክርስቶስ ናብ ሕይወተይ ክዕድሞን ክቕበሎን ገበረኒ፡ ቓሉ ኸኣ ተቓሊሱ ረትዓኒ። ነቲ ኣብ ሕይወተይ ብርሃን ይብራህ ዝበለ ኣምላኽ እባርኾ ኣሎኹ፡ እዚ ብርሃን እዚ ኸኣ ናይ ክብሪ ወንጌል እዩ። ንኣቦ ጐይታና ኢየሱስ ክርስቶስ ንዘለዓለም ክብሪ ይኹን፡ ንጐይታ ኢየሱስ ክርስቶስ ክብሪ ይኹን ንመንፈስ ቅዱስ ውን ክብሪ ይኹን። ንሱ ገና ሕጂ ውን ነቲ ኣብ ሕጉ ዘሎ ተኣምራት ምእንቲ ክርኢ ኣዕይንተይ ከፊቱለይ ኣሎ፡ እዚ ኸኣ በቲ ንምድኃነይ ሕይወቱ ዓዲጉ ዝተበጀወኒ ካህነይ ኢየሱስ ዝኾነ ተግባር እዩ። ጐይታ መንፈስ ቅዱስ ሕያው ኢኻ`ሞ እባርኸካ ኣሎኹ።

      

           ጸጋ ጐይታ ኢየሱስ ክርስቶስ ምስ ኲላትኩም ይኹን። (07/06/2020)