ተአምረ ማርያም 8ይ ክፋል

 

ኣብኣ ቐርኒ ዳዊት ከብቍል እየ፣ ንቕቡኤይ መብራህቲ ኣዳሎኹ። መዝ132፡17

ሻም ሳማኽ ከረን ዳቪድ ኣራኽ ኒር ማሺያኽ

ኦ ዘለዓለማዊ ኣምላኸይ ስምካ ይባረኽ። ንስኻ ንሓቂ ኣብ ውሽጢ ኢኻ እትደልዮ እሞ ብሓቅኻ ቀድሰኒ። ቃልካ ወርትግ ሓቂ ደኣ እምበር ሓሶት ኣይርከቦን`ዩ እሞ ብስም ኢየሱስ ክርስቶስ ወድኻ እባርኸካ ኣሎኹ። ምሥጢር ቅዱሳት መጻሕፍቲ ክርዳእ ኣእምሮይ ኣብርሃዮ ብስም ኢየሱስ ወድኻ ኣሜን።

ንቓል ኣምላኽ ኣይትጠዋውይዎ!

ቃል ኣምላኽ ህያዉን ንዘለዓለም ጸኒዑ ዚነብርን ምዃኑ መጽሓፍ ዝምስክሮ ሓቂ እዩ። ሓሶት ከኣ ንዘመናት`ኳ እንተተዀመረት ከቶ ውን ጸኒዓ ክትነብር ኣይትኽእልን እያ። እቶም ነቲ ቓል ኣምላኽ ዝጠዋውይዎ ዘበለ ዂሎም ንጥፍኣት ገዛእ ርእሶም ይጠዋውይዎ ከም ዘለዉ`ዶ ኣየስተውዓሉን እዮም፧ ጸሓፍያነ ፍልሰታ ለማርያም ከኣ ነቲ ድርሰቶም ህያውነት ምእንቲ ከልብስዎ ነቲ ትኹል ዝኾነ ቃል ኣምላኽ ጠውዮም፡ ንዕርገተ ማርያም ክጥቀምሉ ከሎዉ ንዕዘቦምን ንመዝኖምን ኣሎና። “ተንሥእ እግዚኦ ውስተ ዕረፍትከ አንተ ወታቦተ መቅደስከ/ ዎ እግዚኣብሄር፣ ንስኻን ታቦት ሓይልኻን ተንስእ፣ ናብ ቦታ ዕረፍትኻ ንዓ(መዝ132፡8) ” ንዝብል ቃል ንረብሓኦም ካብ መልእኽቱ ኣውጺኦም ክጥቀምሉ ንርኢ ኣሎና። ንቓል ኣምላኽ ኣይትጠዋውይዎ! እቲ ዝዓበየ ቅልስ ሰይጣን ምስ ኢየሱስ ክርስቶስ እዩ። በዚ ምኽንያት እዚ ኸኣ እዩ ነቲ ብዛዕባ “መሲሕ” ዚዛረብ ክፍሊ መዝሙረ ዳዊት፡ ብዛዕባ `ማርያም’ ከም ዝዛረብ ጌርካ ምቕያር ዘድለየ።

ጸሓፊ እዚ መዝሙር፡ ኣምላኽ፡ ንመከራ ዳዊትን ነቲ ንሱ ንማኅደር ኣምላኽ ንምህናጽ ዝነበሮ ናፍቖትን መሓላን ክዝክሮ እዩ ዚምሕጸን። ኣስዒቡ ኸኣ ታቦት ኪዳን ኣብ መሮር ምንባራ ኣብኡ`ውን ዳዊትን ሰዓብቱን ከም ዝረኸብዋ የዘንቱ። ታቦት ኪዳን ድኅሪ`ቲ ኣብ ውግእ ፍልስጤማውያን ኣብ ዘመን ካህናት ኦፍኒንን ፊንሃስን ደቂ ካህን ኤሊ ምምራኻ፡ ኣስዒባ ውን ኣስታት ሾብዓተ ኣዋርሕ ኣብ ምድሪ ፍልስጤም ምዝውዋራ፡ ኣብ ቤት ኣቢዳራ ንዕስራ ዓመታት ዝኣክል ተቐሚጣ እያ። 1ሳሙ7፡2 ኰነ ድማ፡ እቲ ታቦት ኣብ ቂርያት-የዓርም ካብ ዚቕመጥ ጊዜኡ ነውሔ፡ ዕስራ ዓመት ኰነ። ብዘለዉ ቤት እስራኤል ናብ እግዚኣብሄር ኣቢሎም ይቚዝሙ ነበሩ። ንጉሥ ዳዊት ንእምባ ጽዮን ተዋጊኡ ምስ ሓዛ ንታቦት ኪዳን ናብ ኢየሩሳሌም ከምጽኦ መደበ። 2ሳሙ6፡2 ዳዊት ከኣ ተንሲኡ ምስቲ ምስኡ ዝነበረ ዂሉ ህዝቢ ነቲ በቲ ስም፡ ስም እቲ ኣብ ልዕሊ ኪሩቤል ዚነብር እግዚኣብሄር ጐይታ ሰራዊት እተጸውዓሉ ታቦት ኣምላኽ ካብ በዓለ-ይሁዳ ኸደይቦ ኸደ። ንሳቶም ከኣ ነቲ ታቦት ኣምላኽ ኣብ ሓድሽ ሰረገላ ገይሮም ካብታ ኣብ ኲርባ ዝነበረት ቤት ኣቢናዳብ ኣልዐልዎ፡ ነቲ ሓድሽ ሰረገላውን ዑዛን ኣሕዮን፡ ደቂ ኣቢናዳብ፡ ይመርሕዎ ነበሩ። እምበኣር`ዚ ዘማሪ ብዛዕባ እቲ ዳዊት ኣብ ዘመኑ ዝገበሮ፡ ታቦት ኣምላኽ ከኣ ከመይ ኣቢላ ካብ መሮር ናብ መዕረፊ ቦታ ናብ ጽዮን ከም ዝኣተወትን፡ ፍስሃን ደስታን ዳዊትን እቶም ካህናትን ዕልልታ እቲ ህዝቢ ውን ይነግር።

ዋና መልእኽቲ እዚ መዝሙር ከኣ ኣብ ቁጽሪ 11-12 ዚርከብ እዩ። `እግዚኣብሄር ንዳዊት፣ ካብ ፍረ ኸርስኻ ኣብ ዝፋንካ ከቐምጥ እየ፣ ውሉድካ ኺዳነይን ነቲ ዝምህሮም ምስክረይን እንተ ሐለዉ፣ ውሉዶም ድማ ኣብ ዝፋንካ ንሓዋሩ ኺቕመጡ እዮም፣ ኢሉ ብሓቂ መሐለሉ፣ ካብኡ ኣይኪርሕቕን እዩ። እግዚኣብሔር ንጽዮን ዝሓረያ መሕደሪኡ ኸኣ ክትከውን ዝበሃጋ፡ ኣብኣ መንግሥቱ ስለ ዘቕውም እዩ። እዚ ኸኣ እቲ ንዳዊት ዝተዋህቦ ዓቢይ ተስፋ መንግሥቲ ክርስቶስ እዩ። ጽዮን ከተማ እቲ ዓቢይ ንጉሥ ክርስቶስ ኢየሱስ ስለ ዝኾነት ኣብ ዓይኒ ኣምላኽ ከም ብሌን ዓይኒ እያ። ‘ኣብኣ ቀርኒ ዳዊት ከብቁል`የ’ ዚብል ዓቢይ ተስፋ ኸኣ እቲ ተስፋ ዚተገብረሉ ዘርኢ ክርስቶስ ካብ ዘርኢ ዳዊት ተወሊዱ ዘይትናወጽ መንግሥቲ ኣብ ጽዮን ከም ዚተክል ኣምላኽ ዝሃቦ ተስፋ እዩ፡ ንሱ ንጸላእቱ ነውሪ ዘልብስ ኣብ ርእሱ ኸኣ ዘብረቕርቕ ዘውዲ ዝደፍአ ንጉሥ ወዲ ዳዊት እዩ።

 

ሉቃ1፡31 እንሆ፡ ክትጠንሲ ወዲውን ክትወልዲ፡ ስሙ ኸኣ ኢየሱስ ክትሰምይዮ ኢኺ።ንሱ ዓብዪ ኪኸውን፡ ወዲ ልዑልውን ኪብሃል እዩ፡ እግዚኣብሄር ኣምላኽ ድማ ዝፋን ኣቦኡ ዳዊት ኪህቦ እዩ።

ሉቃ1፡69-70 ከምቲ በቶም ካብ ጥንቲ ዝነበሩ ብኣፍ ቅዱሳን ነብያት እተዛረቦ፡ ኣብ ቤት ዳዊት ባርያኡ ቀርኒ ምድሓን ኣተንስኣልና።

ራእ11፡15 እቲ ሳብዓይ መልኣኽውን መለኸት ነፍሔ፡ ኣብ ሰማይ ከኣ፡ መንግስቲ ዓለም ናይ ኣምላኽናን ናይቲ ቕቡእን ኮይና እያ እሞ ንዘለኣለመ ኣለም ኪነግስ እዩ፡ ዚብል ዓው ዝበለ ድምጽታት ኰነ።

ራእ14፡1 እንሆ ድማ፡ እቲ ገንሸል ኣብ ደብረ ጽዮን ደው ኢሉ፡ ስሙን ስም ኣቦኡን ኣብ ግምባሮም እተጻሕፎም ሚእትን ኣርብዓን ኣርባዕተን ሽሕ ከኣ ምስኡ ርኤኹ።

ፍቑራት ኣሕዋተይ! ነቲ ብመርሒነት መንፈስ ቅዱስ ዝተነግረ ቃል ተስፋ ፍሒቕና ክንድምስሶ ኣይከኣለናን እዩ። መዝሙር 132፡ መዝሙር መሲሕ ደኣ እምበር መዝሙር ማርያም ኣይኮነን። ንንጉሥና ንክርስቶስ ኢየሱስ ዝተዘመረ ደኣ እምበር ንትንሳኤን ዕርገትን ማርያም ዝተዘመረ ኣይኮነን። ገሊኣቶም ተስፋ ምጽኣቱ ደኣ ኣበይ ኣሎ፧ እናበሉ ንምምጻእ ንጉስና ከጥፍኡ ከም ዝሓሰቡን ንንግሥነቱ`ውን ከም እተቓወምዎ`ዶ ክንከውን ኢና፧ ያእ! ኣይፋልናን። “ኣምላኽና ዚባላዕ ሓዊ እዩ፡ ስለዚ ንሕና ዘይተንቀጥቅጥ መንግስቲ እንቕበል ካብ ኰንናስ፡ ንኣምላኽ ብዜሐጕሶ ቅዱስ ምኽባርን ብፍርሃትን እናኣገልገልና ነመስግን (ዕብ12፡28-29)” ስለዚ እምበኣር እቶም ብክርስቶስ ኢየሱስ ዝኣመንና ነታ መንግሥቲ ፍቁር ወዱ ክትግለጽ ብሃረርታ ንጽበያ ኣሎና። ፍቑራት ኣኅዋተይን ኣኃተይን ካብ ስሕተት ተሓለዉ። ጸጋ ጐይታናን ንጉሥናን ኢየሱስ ክርስቶስ ምስ ኩላትኩም ይኹን።